Ο δεύτερος πυλώνας που στηρίζει τον κόσμο όλο: η ελπίδα! Οι άλλοι δύο; Πίστη και αγάπη!
Τη στιγμή που χάνεται η πίστη, η ελπίδα είναι που σώζει
Τη στιγμή που χάνεται και η ελπίδα, η αγάπη είναι που γεμίζει τα πάντα.
Αν χαθεί και η αγάπη, μία σκέψη που δίνει ελπίδα μπορεί να τροφοδοτήσει και πάλι τη μηχανή της ζωής. Η ελπίδα τροφοδοτεί την υπομονή και άρα δυναμώνει την πίστη. Η ελπίδα χαλυβδώνει την επιμονή και άρα δένει τον άνθρωπο στην αγάπη.
Αν δεν υπάρχει ελπίδα οδηγούμαστε στην παραίτηση. Αν δεν υπάρχει ελπίδα δεν υπάρχουν στόχοι. Αν δεν υπάρχει ελπίδα δεν υπάρχει όραμα, δεν υπάρχει σχέδιο, δεν υπάρχει ανάπτυξη.
Τι είναι η ελπίδα; Μια σπίθα. Σπίθα αληθινή που θα φωτίσει, θα θερμάνει, θα ενεργοποιήσει το είναι σου. Η ελπίδα είναι πάντα αληθινή. Αν είναι ψεύτικη, δεν έχει μορφή σπίθας. Αν είναι ψεύτικη, δεν είναι ελπίδα. Και για να είναι αληθινή, θα πρέπει να στηρίζεται μόνο σε δύο παράγοντες: στο Θεό και στη δική σου θέληση.
Η ελπίδα είναι απόφαση και μάλιστα από τις πιο σημαντικές: αποφασίζεις με τη δική σου θέληση να στηριχτείς στο Θεό, επιλέγοντας καθημερινά να αλλάξεις ό,τι μέχρι σήμερα σε κρατούσε πίσω ή σε οδηγούσε σε αδιέξοδο. Η ελπίδα δεν είναι παθητική κατάσταση. Είναι κίνηση. Είναι δράση. Είναι τρόπος ζωής. Αυτό που κάνεις δείχνει αν έχεις ελπίδα. Αν έχεις όραμα. Αν πιστεύεις ότι μπορεί να υπάρξει ένα καλύτερο αύριο.
Τυχερός ο άνθρωπος που τοποθετεί γύρω του ανθρώπους που του αναζωπυρώνουν την ελπίδα.
